Εορτασμός Φθινοπωρινής Ισημερίας
Η Φθινοπωρινή Ισημερία συμβαίνει μεταξύ του Θερινού και του Χειμερινού Ηλιοστασίου όπου ο Ήλιος βρίσκεται ίσο χρονικό διάστημα πάνω και κάτω από τον ορίζοντα, δηλαδή έχουμε ίση διάρκεια της ημέρας και της νύκτας. Το φαινόμενο αυτό εμφανίζεται στην εύκρατη ζώνη του βόρειου ημισφαιρίου την 21η με 22α Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με το ηλιακό ημερολόγιο.
Από την Φθινοπωρινή Ισημερία και μετά η ημέρα μικραίνει έως το φαινόμενο του Χειμερινού Ηλιοστασίου όπου έχουμε τη μεγαλύτερη νύχτα του έτους.
Η Φθινοπωρινή Ισημερία στην αρχαιότητα σηματοδοτούσε την τέλεση των Ελευσινίων Μυστηρίων, ενώ σε αρκετές πόλεις σήμαινε την έναρξη του έτους.
Εμείς στην σημερινή εποχή, επειδή είμαστε μέρη του Σύμπαντος συμμετέχουμε εορτάζοντας τις διαδικασίες του στη δική μας γωνιά.
Πομπή - Τελετουργική είσοδος
Η έναρξη της τελετής γίνεται με πομπή προς τον βωμό όπου συμμετέχουν όλοι. Οι εκτελούντες ιερατικά καθήκοντα από την πομπή φέρουν τον τρίποδα με το θυμίαμα, τις προσφορές, το δοχείο καθαρμού, το δοχείο σπονδών και λοιπά ιερατικά σκεύη. Ο βωμός κυκλώνεται, από την πομπή υπό την συνοδεία τυμπάνου και αυλού. Οι προσφορές εναποτίθενται στην τράπεζα και όλοι παίρνουν θέσεις για την έναρξη της τελετής.
Άνοιγμα Τελετής
Κλύτε ώ Μάκαρες Θεοί
θνητών έξοχοι φίλοι
κραταιόν του Κόσμου στήριγμα.
Κλύτε Αθάνατοι Θεοί
και χάριν σπονδών δότε βροτοίς,
πάσης παιδείης Αρετήν
μεγίστην ευτυχίαν
και περιπόθητον ευδαιμονίαν
* Γίνεται σπονδή ερυθρού Οίνου.
Ευχή Πλήθωνος
Ας μην παύσω ώ Μάκαρες Θεοί,
να σας χρωστώ ευγνωμοσύνη,
για όλα τ' αγαθά που από εσάς λαμβάνω
και έχω λάβει με χορηγό τον Ύπατο Δία.
Ας μην παραμελήσω,
αναλόγως της δύναμης μου
το καλό του γένους μου.
Το να υπηρετώ πρόθυμα το κοινό καλό,
αυτό ας θεωρώ και δικό μου μεγάλο όφελος.
Ας μην γίνομαι αίτιο κανενός κακού,
από αυτά που τυχαίνουν στους ανθρώπους,
αλλά καλού, όσον δύναμαι,
ώστε να γίνομαι κι εγώ ευτυχής,
ομοιάζοντας σ' εσάς.
* Γίνεται σπονδή ερυθρού Οίνου.
Ύμνος τοπικής Θεότητας
Υμνούμε αναλόγως τον τοπικό προστάτη Θεό ή Θεά.
Ύμνος Αθηνάς
Προσφορές: Κλαδί ελιάς, σπένδουμε λάδι, ερυθρό Οίνο - θυμίαμα λιβανιού και μύρου.
Μεγίστη Θεά Παλλάδα, χρυσοστέφανη Αθηνά,
του Κόσμου Θεά μεγάλη,
πάνοπλη ξεπήδησες απ' του Πατρός μας
το σεπτό κεφάλι.
Θεά παρθένα που διεγείρεις μέσα μας
τον άφθαρτο και φωτεινό νού.
Ασπιδοφόρα Άχραντη,
που πρυτανεύεις του Σύμπαντα Κόσμου.
Αδάμαστη Μήτιδα, που ενώνεις τις αντιθέσεις, Κόρη τριτογένια, άνθος λαμπρό στην όψη.
Συ, ο νους του Πατρός, γέμισες με νόμους
του Σύμπαντος το Κάλλος.
Συ, αυτά που υπάρχουν,
αυτά που θα γίνουν
κι αυτά που έχουν γίνει.
Ένδοξη Θεά, Γλαυκομμάτα Κόρη,
δωσ' μου δύναμη κι έρωτα ικανό να με ανεβάσει
από τους κόλπους της Γαίας,
στον ολόφωτο Όλυμπο.
Είθε Θεά να μας προσφέρεις
την άχραντη Σοφία και την νοερά σου δύναμη,
xαρίζοντάς μας τα Ολύμπια αγαθά
που ανυψώνουν τις ψυχές,
εξορίζοντας τα γιγάντια φάσματα του Κόσμου.
Ρίξε το θεϊκό σου φως και κάνε δική σου πάλι αυτή την πόλη (τρις)
* Γίνεται σπονδή ελαίου και ερυθρού Οίνου.
Ύμνος Ηλίου
Προσφορές: κόκκινα τριαντάφυλλα - σπονδή ερυθρού Οίνου - θυμίαμα τριαντάφυλλο και λιβανομάνναν.
* Στρέφονται όλοι προς τον ήλιο.
Κλύθι πυρός νοερού βασιλεύ,
ώ Χρυσήνιε Τιτάν Κλύθι φάους ταμία,
που κρατάς το κλειδί της πηγής,
που διαφυλάτεις την ζωή,
που κυβερνάς τους υλικούς κόσμους από ψηλά
με πλήρη και απόλυτον αρμονίαν.
Κέκλυθι εσύ
που κατέχεις μεσαίαν έδραν υπέρ αιθέρος,
και τον κεντρικό φεγγοβόλο κύκλο του κόσμου
εγέμισες τα πάντα με την δική σου
πρόνοια που διεγείρει τον νού.
Θεών πανάριστε, πυριστεφές,
συ η εικών του θεού που γέννησε τα πάντα,
συ ανυψώνεις τις ψυχές.
Γίνεται σπονδή ερυθρού Οίνου
Ακουσέ με και καθάρισέ με
και διώξε τις κηλίδες που μολύνουν την ψυχή μου.
Διαφύλαξέ με μακρυά από τις ποινές,
καταπραΰνων το ταχύ βλέμμα της δίκης
που τα βλέπει όλα.
Εις δε το σώμα μου
χάρισε ακεραιότητα και υγεία.
Και αν κάτι έρχεται εναντίον μας
από τα περιστρεφόμενα αδράχτια της μοίρας
που κλώθονται κάτω από την περιδίνηση των αστέρων,
συ απόδιωξέ το ως ορμητική κίνησις.
Ώ Μέγιστε Άνακτα φώτιζε το νου μας
και χάριζε στην ψυχή μας άχραντον φως.
* Επικαλούμαστε την επωδό τρις.
* Γίνεται σπονδή ερυθρού Οίνου.
Ύμνος Ηφαίστου
Θυμίαμα λιβανομάνναν.
'Ηφαιστ' ομβριμόθυμε, μεγασθενές, ακάματον πυρ,
λαμπόμενε φλογέαις αυγαίς, φαεσίμβροτε δαίμον,
φωσφόρε, καρτερόχειρ, αιώνιε, τεχνοδίαιτε,
εργαστήρ, κόσμοιο μέρος, στοιχείον αμεμφές,
παμφάγε, πανδαμάτωρ, πανυπέρτατε, παντοδίαιτε,
αιθήρ, ήλιος, άστρα, σελήνη, φώς αμίαντον
ταύτα γάρ `Ηφαίστοιο μέλη θνητοίσι προφαίνει.
πάντα δε οίκον έχεις, πάσαν πόλιν, έθνεα πάντα,
σώματά τε θνητών οικείς, πολύολβε, κραταιέ.
κλύθι, μάκαρ, κλήιζω σε προς ευιέρους επιλοιβάς,
αιεί όπως χαίρουσιν επ' έργοις ήμερος έλθοις.
παύσον λυσσώσαν μανίαν πυρός ακαμάτοιο
καύσιν έχων φύσεως εν σώμασιν ημετέροισιν.
* Γίνεται σπονδή ερυθρού Οίνου.
Κλείσιμο Τελετής
Χαίρετε ώ Μάκαρες Θεοί
μεθ' ημών αεί εστέ
κι εσείς μεν ούτω χαίρεσθε
παύσατε νούσους χαλεπάς
και λύπες αποδιώξτε.
* Γίνεται σπονδή ερυθρού Οίνου.
Γένοιτο.
Μοίρασμα προσφορών και Οίνου.